สรุปว่าปีนี้ ไม่มีเลือกตั้ง เนื่องจากมีการขัดขวางไม่ให้เกิดการเลือกตั้ง ตอนแรกก็คิดว่าคงจะมีคนมารวมกลุ่มกันขัดขวางหน้าเขตเลือกตั้ง แต่ไม่เลย เจ๋งกว่านั้นคือบล็อคตั้งแต่ต้นทางไม่ให้หีบเลือกตั้งเดินทางกันมาเลยทีเดียว

กลับบ้านมาลองนั่งนึกว่าเราควรจะลุกมาทำอะไรสักอย่างหรือเปล่ากับสถานการณ์ ในวันนี้ คำตอบคือ "ไม่กล้า" คิดต่อไปง่ายๆ ว่าถ้ายังอยู่ในกรุงเทพมหานครหรือเขตเมืองใหญ่ มันคงง่ายมากที่จะออกไปแสดงตัวตนทำอะไรสักอย่าง เพราะเพื่อนบ้านเราในเมืองใหญ่ล้วนไม่เคยมีความสัมพันธ์อะไรกันเลย ไม่รู้จักแม้แต่หน้าค่าตาหรือผลประโยชน์ร่วมกันอะไรก็ไม่มี

แต่พอมอง ไปรอบตัวเราในหมู่บ้านเล็กๆ นี้ เป็นเรื่องที่ทำได้อยากเพราะเรายังต้องปฏิสัมพันธ์ให้ความช่วยเหลือดูแลกัน เสมอ ส่งข่าวคราว นั่งกินข้าวด้วยกัน เจอหน้า คุยทักทายกัน รู้จักกันแทบทั้งหมู่บ้าน ความสัมพันธ์ในแบบชนบทก็ยังต่างกันมากอยู่ดี ที่เราไม่เคยต้องแคร์เพื่อนบ้านในเมืองใหญ่ซึ่งไม่มีผลอะไรกับเราเลยแม้แต่ น้อย

ก็ไม่เป็นไร ก็ไปตามกันแบบเสียงส่วนใหญ่ จะลงนรกหรือขึ้นสวรรค์ก็ขอรับผิดชอบร่วมกันล่ะนะ รู้สึกแย่เล็กน้อยที่แม้แต่ใครสักคนที่จะรวมตัวทำอะไรสักอย่างก็หามีไม่ ยกเว้นก็แต่อาสาสมัคร (ฝรั่งมันจะไปรู้เรื่องอะไร) กับหมาที่บ้านเนี่ยแหละ