ในที่สุดก็ได้ชื่อน้องของนำทางแล้วหลังจากวนเวียนติดอยู่แค่ แนวทาง ปลายทาง ... แต่ก็ยังรู้สึกไม่คลิ๊กซักชื่อ แล้วเมื่อวันที่เดินทางมาภูเก็ตป๊าก็คิดออกมาว่าชื่อ "ทางนำ" แต่แม่ว่ามันจะแปลก(เข้าไปอีก)มั้ย ยังไม่คอนเฟิร์มและยังไม่คิดจะเอาด้วย แต่เหมือนเป็นทางนำจากพระเจ้าจริงๆ เมื่ออยู่ๆ ก็มีคนมาเอ่ยชื่อนี้ให้ฟังอีกครั้งที่ โครงการประชุมเชิงปฏิบัติการถอดบทเรียนแลกเปลี่ยนเรียนรู้การจัดการศึกษาโดยครอบครัว ที่ภูเก็ตนี้

ที่งานพูดคุยนี้มีครอบครัวมุสลิมที่ทำบ้านเรียนด้วยหลายครอบครัว วันที่ 2 วันนี้ระหว่างช่วงพักกลางวัน คุณแม่มุสลิมท่านนึงก็เข้ามาคุยด้วย แล้วถามว่าวันนี้น้องนำทางไม่มาด้วยหรอ (ช่วงเช้าปล่อยให้นำทางอยู่เล่นกับพี่เชนท์ที่บ้านแล้วไปรับมาช่วงบ่าย) แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าชอบชื่อนำทางมาก มันคล้ายๆ กับคำในภาษาอิสลามคำหนึ่ง ภาษาอาหรับเป็นคำว่า "ฮูดา" แปลว่า ทางนำ ขยายความต่อว่าไม่เหมือนกับคำว่า นำทาง นะ ต่างกันตรงที่ว่า นำทาง อาจจะเป็นใครนำทางก็ได้ คนธรรมดานำทาง หรือพระเจ้านำทางก็ได้ (แต่จริงๆ เราให้ความหมายว่า เป็นผู้นำทางคนอื่นหนะ ไม่ใช่มีใครมานำทาง) แต่คำว่า ทางนำ ของเค้า หมายถึง ทางนำแห่งพระผู้เป็นเจ้าเท่านั้น ป๊าฟังแล้วก็ตาลุกวาว มันช่างบังเอิญที่ว่าเพิ่งพูดเมื่อวันมา แล้วก็มีคนมาบอกชื่อนี้อีก แต่เราก็คุยกันว่า พวกเราต่างเชื่อว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แล้วแม่ก็เลยตกลงปลงใจตามทางนำแห่งพระผู้เป็นเจ้าในที่สุด :>