เนื่องจากได้มีโอกาสใช้บริการทำคลอดจากโรงพยาบาลของรัฐสองแห่ง สำหรับลูกสองคน คนแรกคลอดที่โรงพยาบาลรัฐชั้นนำของเมืองไทยในกรุงเทพมหานคร ส่วนอีกคนคลอดต่างจังหวัดที่ขีดความเจริญยังไม่ถึงมาตรฐานเป็นโรงพยาบาลประจำจังหวัดและมีอยู่เพียงหนึ่งเดียวแบบไม่มีทางเลือก แล้วต้องพบกับความแตกต่างเป็นอย่างมากแม้ว่าจะเป็นโรงพยาบาลของรัฐเหมือนกัน
แห่งแรก : ได้รับการดูแลผ่าคลอดแบบสมัยใหม่ได้มาตรฐาน มีพยาบาลคอยดูแลตลอดไม่ขาดตกบกพร่อง มีอุปกรณ์ให้ครบไม่ต้องเตรียมอะไรเลย ดูแลให้ทั้งแม่และลูกและไม่อนุญาตให้ญาติค้างคืนถ้าไม่ใช่ห้องพิเศษ
แห่งหลัง : ผ่าตัดทำคลอดแบบใช้ยาสลบที่ปัจจุบันคงหาได้ยากแล้วในหัวเมืองใหญ่ๆ มีพยาบาลดูแลกลางคืนเพียงสองคนและทำเพียงแค่ตรวจวัดไข้ เปลี่ยนน้ำเกลือ ให้ยา นอกเหนือจากนี้จะเป็นหน้าที่ของญาติที่ต้องทำทั้งหมดและบังคับให้อยู่เฝ้าด้วย 1 คน ที่ต้องทำทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเปลี่ยนเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าอนามัยให้แม่ รองฉี่ที่เต็มถุงใส่ขวดแก้วแล้วเอาไปทิ้ง อีกทั้งยังต้องใช้งานขวดรองฉี่ร่วมกันและล้างกันเอง เก็บเอง เสร็จสรรพ เปลี่ยนผ้าอ้อมและดูแลเด็ก ไม่มีผ้าอ้อมใดๆ ให้ ต้องเตรียมมาจากที่บ้านด้วยตัวเอง เรียกว่าต้องพึ่งตัวเองแบบสุดๆ เหมือนอยู่ที่บ้าน เพียงแต่มีสิ่งที่เพิ่มเข้ามาตรงที่ต้องอยู่ห้องรวมกันอย่างแออัด ญาติต้องปูกระดาษหรือเสื่อนอนพื้นข้างเตียงที่มีเนื้อที่คับแคบ และใช้ทรัพยากรบางอย่างร่วมกัน
อ้อและก็ไม่มีเครื่องปรับอากาศ (แต่อันนี้เป็นข้อดีเพราะเหมาะกับสภาพแวดล้อมมากกว่า) ส่วนห้องพิเศษไม่ต้องพูดถึงมีการต่อคิวกันยาวเหยียดหรือบางครั้งก็มีการใช้อำนาจเส้นสายลัดคิวไปตำแหน่งบนๆ เพื่อที่จะได้ห้อง (จริงๆ ก็พอมีเส้นสายในกระบี่อยู่เหมือนกันแต่ไม่เอา) แต่อย่างน้อยการที่ให้เราดูแลเด็กเองทุกอย่างก็เป็นข้อดีเหมือนกัน เพราะแห่งแรกพยาบาลนำเด็กไปดูแลซะมากทำให้เด็กอยู่ใกล้ชิดแม่และได้ดูดนมแม่น้อยลง แถมยังแอบป้อนนมวัวอีกต่างหากซึ่งไม่ชอบเลย
แต่โดยสรุปแล้วชอบแบบต่างจังหวัดมากกว่า ถึงจะลำบาก แต่ก็ได้ทำตามใจตัวเองและไม่ต้องแออัดอยู่ในห้องแอร์ และได้ห้องพิเศษในคืนต่อมาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก ทำให้นอนหลับสบายขึ้น
ข้อสังเกตในเรื่องของบัตรทองทำให้เกิดข้อสงสัยว่าหน่วยงานของรัฐโดยเฉพาะที่ห่างไกลความเจริญอย่างต่างจังหวัดจะได้รับงบประมาณจัดสรรอย่างเพียงพอได้อย่างไรในประเทศที่การคอรัปชันเป็นปกติ และโรงพยาบาลแทบจะหารายได้จากการรักษาพยาบาลไม่ได้เลย สวัสดิการเป็นเรื่องที่ดี แต่สำหรับประเทศที่มีการคอรัปชันค่อนข้างสูง ทรัพย์สินกระจุกตัวอยู่ในกลุ่มอีลิตและระบบศักดินา ผลที่ได้อาจจะออกมาในแบบไม่มีงบประมาณและตามยถากรรมแบบหลังได้เช่นกัน
เหล่านี้คือเหตุผลที่ว่าทำไมคน(ไทย)เราจึงต้องพยายามหาเงินให้เยอะๆ เข้าหาผู้มีอำนาจในวงการต่างๆ รู้จักคนมากๆ เข้าไว้ เป็นไปเพื่อโอกาสและการอำนวยความสะดวกต่อชีวิตลูกหลานของท่านในอนาคต
ลิงค์ถาวร